Dziesławice


Dziesławice – wieś położona na południowym brzegu rzeki Wschodniej. Nazwa wsi zapisywana jako Zdzyeslawicze (1470 – 1579), Dzieslawice (1619), pochodzi od staropolskiego imienia założyciela osady Dzierżysława, Dersława. Z badań wynika, że jest to osada stara, datowana na okres od 2 połowy XI wieku, do przełomu XIII – XIV wieku. W opisie Jana Długosza z lat 1470 - 1480 odnotowano, że wieś była w posiadaniu rycerzy Sułka (Sulisława), Piotra i Mikołaja herbu Powała. Rodzina Powałów, skoligacona z Toporczykami i Grzymałami w średniowieczu odgrywała ważną rolę w okolicy Stopnicy. W XV wieku, w ich posiadaniu były wsie: Dziesławice, Czyżów, Mietel, Maćkowa Wola, Topola, Smogorzów. Kiedy na przełomie XV i XVI wieku znaczenie rodu przygasło, Dziesławice przeszły we władanie Piotra Zborowskiego starosty stopnickiego. W zapisie podatkowym z roku 1579 czytamy, że we wsi było 9 kolonistów osiadłych na 5 łanach, 2 zagrody  i 3 biednych. Gdy zmarł Zborowski, jego majątek przejęli Karwiccy. W 1725 roku wieś była w posiadaniu klasztoru kamedułów w Szańcu, a po jego likwidacji w 1819 roku stanowiła dobro państwowe obejmujące: Czyżów, Dziesławice z tartakiem, Jastrzębiec i osady młynarskie: Kasztelan, Miecznik, Wojewoda. Dzisiaj na terenie wsi, na wzniesieniu zwanym Kozia Górka, jest kopiec, na  którym kiedyś mógł być cmentarz. Znaleziono tu bowiem ostrogę i ceramikę pochodzącą z wieku XIII – XIV.

Źródło: D. Kalina, M. Mirowski „Miasto i gmina Stopnica. Dzieje i zabytki”